De Barkruk

In het café zit aan de bar een dikke man stevig in te nemen. Op luide toon converseert hij met de kroegbaas die ondertussen rustig doorgaat met zijn werkzaamheden: glazen spoelen, bar droogvegen, biertjes tappen. Van conversatie is eigenlijk geen sprake. Het is meer een monoloog waarin de dikke man hoog opgeeft over wat hij allemaal bereikt heeft in het leven.
Dan gaat de deur open. Een kleine tengere vrouw blijft in de deuropening staan en roept met schelle stem. “Leo, meekomen. Nu.”
De dikke man rekent haastig af en verlaat schichtig met gebogen hoofd het café. Van achter het raam zie ik de twee de straat uitlopen. De vrouw met ferme passen voorop, de man met wankele tred er achteraan. “Elk succes kent zo zijn schaduwkanten”, zegt de kroegbaas op droge toon.









Alles wat hij vindt
heet een eigen verhaal.
   
ACHTERUIT VOORUIT  
   
[Terug naar het Stadsjuttersarchief]