De Zeepkistkar

Mijn zoontje – hij is negen – komt naar me toe met een foto in zijn hand en vraagt: “Pa, wat is dit voor een ding?”
“Dat is een zeepkistkar. Toen ik zo oud was als jij had ik er ook een. Die maakte je samen met je vader van een paar planken, spijkers en een stel wielen. Bij ons in de buurt was een helling waar je heerlijk met je zeepkistkar vanaf kon scheuren. Dat was behoorlijk gevaarlijk, want de helling was erg steil en zat vol kuilen, en overal lagen grote keien. Je moest goed kunnen sturen wilde je heelhuids beneden komen. Ik weet nog dat ...”
“Spannend hoor, pap. Maar ik ga nog even naar buiten. Doei.”
En weg is mijn zoon. Even later zie ik hem buiten op straat met zijn skateboard allerlei gevaarlijke stunts uithalen. Ik kijk bewonderend toe en houd m’n hart vast.








Alles wat hij vindt
heeft een eigen verhaal.
   
ACHTERUIT VOORUIT  
   
[Terug naar het Stadsjuttersarchief]